Rusya’nın saldırısından sonra iki milyondan fazla Ukraynalı güvenlik için Moldova, Polonya ve Romanya üzerinden Avrupa’ya kaçtı. Ekonomik durumu iyi olanlar bu kaçış yolunda başarı sağladı ancak, bu kapasiteye sahip olamayan 110.000 Ukraynalı şu an Moldova’nın çeşitli bölgelerine sığınmış durumda…
Şu an hayatlarını Moldova’da kurulan mülteci kabul merkezleri ve onları evlerine kabul eden bazı Moldovalı ailelerin yanında sürdüren Ukraynalı mültecilerin kaynaklar oldukça oldukça kısıtlı…
Büyük çoğunluğunu kadınların ve çocukların oluşturduğu bu insanlar, Ukrayna’nın neredeyse en yoksul kesimi ve şu an temel ihtiyaçlara erişimde bile ciddi sorunlar ile karşı karşıyalar…
Özellikle gıda, hijyen malzemesi, ilaç ve yatak takımı gibi temel insani ihtiyaçlar için acil desteğe ihtiyaçları var.
Mülteci ailelerin çocukları büyük oranda 10 yaşından küçük…
 |
 |
 |
Larissa, kocasını, oğullarını ve damatlarını Mykolaiv’de bırakarak kızları ve torunları ile birlikte güvenlik için Moldova’ya kaçtı. Önce minibüsle Basarabeasca sınırına geldiler, ardından Moldovalı gönüllüler tarafından, Komrad’da bir Mülteci Kabul merkezine dönüşen Gagausia Yetimhanesi'ne götürüldüler.
Ailenin evi saldırı anında bombalanmış ve tamamen harap olmuş. Larissa, neler olup bittiğine dair hiç bir fikri olmayan ve sahip olduğu tek oyuncağı boş bir su şişesi olan torunu Maria’ya sarılarak Rusların yenileceğine ve yakında evlerine dönebileceklerine inandığını söylüyor.
Larissa:
“-Askerlerimiz Mykolaiv’de ve Odessa'yı özgürleştirecekler ve eminim ki bir gün geri dönüp hayatımızı yeniden düzene sokacağız.”
Moldova Sendikalar Federasyonu Sanatoryumu'ndan dönüştürülen Mülteci Kabul Merkezi’nde de durum farklı değil. Burada yaklaşık 100 kadın ve çocukları derme çatma odalara geçici olarak yerleştirildi. Temel gıda ve hijyenik malzeme ihtiyaçları ise tamamen bağışçıların katkılarına bağlı…
Dnipro'dan gelen Olga ve Down sendromlu oğlu Arsenia.
Olga: “İşe ihtiyacımız var. Gelirimiz olmadan uzun süre burada kalamayız ve sürekli başkalarının yardımına güvenerek yaşayamayız.”.
Evgenia: “Bu savaşın bitmesini istiyor ve tekrar Dnipro’daki köyümüze dönmek istiyoruz. Kocalarımızın savaşı kazanacağına ve vatanı kurtaracağına eminiz. Biz binlerce kadın ve çocuk Moldova’ya doğru yola çıktık. Varlığımızı destekleyen ve saldırgan Putin’i durduran tüm insanlara teşekkür ederiz. Benim de bir kızım var. Gelir elde etmek için Mülteci Kabul merkezlerindeki çocuklara bakmak istiyorum”
Anastasia henüz 1 yaşında…
Uyumak onun için bu kadar kalabalık bir ortamda oldukça zor.
Annesi Dvinia, onu Odessa'dan aldı ve yolun çoğunu yürüyerek Palanka kapısına geldiler. Daha sonra Moldova yetkilileri tarafından tahsis edilen bir otobüs, onları mülteci kabul merkezine götürdü.
Ve bir başka bir köşede yine masum çocuklar…
Mülteci Kabul merkezinin derme çatma alanında oyun oynuyorlar.
Kadınlar ve çocuklar bu savaşın sessiz kurbanları…
Şu an korunma ve desteklenme için tüm dünyadan yardım bekliyorlar.
Aksi takdirde bu savaş; uydu kameralarla sosyal medya üzerinden izlenen ancak hiç kimsenin insanlığa karşı yapılan bu ihlal ve katliamı durdurmak için el uzatmadığı bir karanlığa neden olurken, yeni yüzyılın kayıp nesillerini de yaratmış olacak.
